'Skor'da, Fugees Mültecileri Destansı Bir Hikayenin Kahramanları Yaptı

Hip-hop tarihinde hiçbir yıl 1996 kadar öne çıkmadı: Doğu Yakası-Batı Yakası kavgasının zirvesini, önümüzdeki birkaç on yıla hükmedecek birkaç sanatçının çıkışını ve ana akım ve yeraltı arasındaki savaş çizgilerinden önceki son anı işaret etti. tamamen çizilmişti. 1996 Rap Yıllığı, yinelenen bir dizi Zil , çeyrek yüzyıl öncesinden, tür hakkındaki düşüncelerimizi yeniden tanımlayan dönüm noktası yayınları ve anları keşfedecek. Bugün, Fugees'in etkisini araştırıyoruz. Skor .

Ooh la la la,
İşimizi yaparken sallanma şeklimiz bu.
Ooh la la la,
Mültecilerin getirdiği doğal yasadır.

Dünyayı değiştireceğini bildiğiniz bir müzikle sık sık karşılaşmazsınız, ancak Fugees tarafından Fu-Gee-La'yı ilk duyduğumda—bir İngiliz yatılı okulunda yatak odamda otururken, 16 yaşında bir çocuk geç dinlerken- gece radyosu - ne olacağını biliyordum. Bu bana hemen ailemin 1970'lerde Uganda'daki diktatörlükten kaçıp İngiltere'ye yerleşmek için çıktığı yolculuğu hatırlattı. Gençliğimin geri kalanının marşı olacak olan bu şarkının açılış notlarından şuna ikna oldum: Bu grup klasik sanatı piyasaya sürmek üzere. Bu parça ve seminal ikinci LP'lerinin geri kalanı hakkında dikkate değer bir şey, Skor , kulağa eski geliyordu. Cidden yaşlı. Jay-Z ve Wu-Tang Clan gibi önceki dönemlerin ruhunu çağrıştıran sanatçıları dinlemeye uzun zamandır alışmıştım, ancak akorları ve davulları tamamen unutulmazdı. Skor sanki zamanın başlangıcında kaydedilmiş gibiydiler. Bu albüm Eski Ahit'te eski gibi geliyordu kulağa, sanki Musa'nın önderliğinde ve intikamcı bir Firavun tarafından takip edilen Yahudilerin Mısır'ı terk ettiklerinde çaldıkları film müziği olabilirmiş gibi. Albüm birkaç hafiflik ve düpedüz gülünç anlar içeriyor olsa da, genel olarak ağırbaşlı ve kederli bir inziva havasına sahipti. Bu, büyük travma görmüş ya da devam eden insanların müziğiydi, diye düşündüm. Böyle bir dehanın ancak acılı bir yerden çıkabileceğine inanıyordum.

bill simmons piramit listesi

Okuldaki en iyi arkadaşlarımdan biri neyin geleceğini bilmiyordu, belki de okulun kalbindeki ana tema yüzünden. Skor Şiddetli bir şekilde yerinden edilmiş olsanız bile nasıl dirençli kalınacağı, ailesinin tarihinin bir özelliği değildi. Yine de Fugee'leri neredeyse benim kadar sevmeye başladı, bu da bu grubun dehasının kanıtıydı. Lauryn Hill, Wyclef Jean ve Pras'ı dinlediğimde, genellikle özgürlüğe giden melankolik yoldan bahseden insanlar duydum. Arkadaşım Fugees'i dinlediğinde önce Ready or Not ve Killing Me Softly With His Song'un dayanılmaz ritimlerine kapıldı. Bu, arkadaşımdan daha akıllı olduğum anlamına gelmez; Fugees, New Jersey'deki stüdyolarından çok farklı geçmişlerden insanlarla konuşan bir kayıt hazırlamıştı. Sadece birkaç gün sonra kaydın geri kalanını dinledikten sonra arkadaşım koridordan biraz endişeli bir şekilde odama geldi. Bu Fugees kaydının aslında çok karanlık olduğunu söyledi. Irkçılık, şiddet içeren suçlar ve aşırı yoksulluğun acımasız tasvirlerinden, her biri kendisinin veya ailesinin yaşadığı hiçbir şeyden uzak değildi. Sonraki birkaç gün ve hafta boyunca dinlemeye devam etti ve daha da büyülendi.

İlişkili

Tupac'ın 'All Eyez on Me'nin Zaferi ve Trajedisi

Müzikte belki iki ana tür politik ifade vardır: bariz ve atmosferik. Eğer bariz ifadeye bakıyorsak, o zaman 1990 tarihli Fear of a Black Planet albümüyle Public Enemy gibi bir şey düşünebiliriz - kurtuluş çığlıklarını her ayette, her görselde haykıran bir eser. Sonra, işin o kadar aldatıcı bir ortam yarattığı atmosfer var ki, ilk başta bir tür devrime katılmaya çağrıldığınızı anlamıyorsunuz. Skor atmosferik ve bu yüzden 25 yıl önce çıktığında çok önemliydi ve bugün hala öyle.

Skor çünkü son derece etkili olan bariz siyasi açıklamanın gidemediği yerler var. 12 yaşımdayken oldukça muhafazakar bir okuldaydım ve siyah bir arkadaşımın bir personel tarafından Malcolm X Tişörtünü çıkarması emredildi. Arkadaşım üstünü değiştirmek için yatak odasına çekilirken, personel sivil haklar aktivisti hakkındaki kararını sundu. Korkunç adam, diye alay etti. Bununla birlikte, Fugees'in yüzlerini taşıyan bir tişört görmüş olsaydı, altında yatan mesaj Malcolm X'in birçok konuşması kadar radikal olmasına rağmen iki kez bile bakmayabilirdi. Fugees, direnişi sanat olarak gizledi, tıpkı bir zamanlar köleleştirilmiş Afrikalıların dövüş sanatlarını bir dansmış gibi davranarak sömürgeci ustalarından sakladıkları gibi.

Bu kılık değiştirmeye daha çok ihtiyaçları vardı, çünkü -tarihçi ve profesör Tricia Rose'un gözlemlediği gibi- bu, büyük radyo istasyonlarının ve medya kuruluşlarının materyalizmi kutlayan hip-hop'u agresif bir şekilde teşvik ettiği bir dönemdi, bu da genellikle müzik için zorlaştırıyordu. içeriği Skor kesmek için. Bu dönemin çoğu, özellikle tartışma arayan medya kuruluşları tarafından, yabancılar tarafından agresif bir şekilde körüklenen kan davalarına sahipti: Doğu Kıyısı ile Batı Kıyısı arasındaki sözde Soğuk Savaş'ın zirvesinde bile, her iki taraftan da rapçilerin olduğunu hatırlamak dokunaklı. Tupac'ın bir arkadaşı olan Pras, rapçi öldürülmeden kısa bir süre önce onunla temas halindeydi. Fugees'in bu zehirli sisle savaşmayı başarması ve dünyaya kendi hip-hop tarzlarının ticari olarak uygulanabilir olduğunu göstermeleri - dünya çapında 22 milyon kopya sattı - miraslarının abartısız bir parçası.

Fugees'in direnişinin temelinde, güncel ve tarihsel anlatıların çoğunun aksine, mülteci olmanın havalı olduğu iddiası vardı. Pras ve Wyclef'in Haiti mirasını onurlandırmak için seçilen gruplarının adı, bir mültecinin bir kanun kaçağı, bir savaşçı ruhu olduğunu gösteriyordu; albümün adı, Skor , birinin ülkesinden başka biri için kaçmasının, sıkı korunan bir kumarhanede soygun yapmak kadar cüretkar olduğunu ima etti. (Eğer bir şey varsa, çok daha fazlası.) Bu kaçışın korkakça olmaktan çok cesur bir eylem olarak yeniden çerçevelenmesi o zamanlara hitap ediyor ve şimdi bizimkine de hitap ediyor.

Fugees serbest bırakıldığında Skor Batı, son zamanlardaki en korkunç insan hakları ihlallerinden ikisine tanık oldu - ve dürüst olmak gerekirse, önlemeyi reddetti - her ikisi de insanların anavatanlarından toplu olarak göç etmesine yol açtı. 1994'te sadece birkaç hafta içinde, Ruanda'da yüz binlerce insan hemşehrileri - çoğu durumda komşuları - tarafından katledildi. 1995 yılında, sadece 12 gün içinde, aynı şey Srebrenica'da 8.000 Bosnalı Müslüman erkek ve oğlan çocuğuna da oldu. Küresel bilinçte, mülteci stoku bu nedenle özellikle düşüktü - çatışma bölgelerindeki insanların öldürülmesi ve duyulmaması gerekiyordu. Skor o dünyaya geldi, cüretkar ve utanmaz, cüretkar ve sonsuz destansı.

Günümüze sarılırsak, mültecinin durumunun benzer, belki de daha kötü olduğunu görürüz. 2011'de Suriye'ye savaş geldiğinde, kaçan binlerce insan büyük ölçüde bir krizin parçası olarak görülüyor, çektikleri acılar, koştukları ülkeler için bir trajediden ziyade bir yük olarak tasvir ediliyordu. Bu insanlar, Libya, Afganistan ve başka yerlerde benzer yoğunluktaki korkudan kaçan diğer insanlarla birlikte, Avrupa'ya hain yolculuklar yapmaya kalkışırken çok sayıda boğulmaya başladığında, Avrupa medyasının ve politikacılarının çoğunun tepkisi sadece onlarla alay etmek oldu. En rezil durumda, bir İngiliz tabloid mültecilerden hamamböceği olarak söz etti. korkunç bir azarlama Birleşmiş Milletler'in insan hakları yüksek komiseri, onu Nazilerin kullandığı dille karşılaştırdı.

yıldız savaşları birinci bölüm

Skor tüm insanların en atılabiliri olan bu insanları efsanevi figürler olarak yeniden şekillendirin. Ben, Guantanamo Körfezi'nden mülteci / Cassius Clay'mişim gibi sınırda dans ediyorum, Ready or Not'ta Pras'a rap yapıyorum. Ve bu albüm de nazik ruhların resimlerini yansıtmadı. Bunlar yeni bir ülkeye gelip, kimsenin onlara fazla ilgi göstermemesini umarak binalarında sessizce ve korku içinde yaşayan türden mülteciler değildi. Başka bir deyişle, Fuge'ler iyi göçmenler değildi. Onların işleri ilahi melodi ve ölümcül zekanın bir karışımıydı. Hill'in dediği gibi, meyan kökü gibi tatlı, frengi gibi tehlikeliydiler. Wyclef'in uzun süredir yoksulluğu nedeniyle karalanan, ancak 19. yüzyılın başlarında dünyanın kölecilere karşı ilk başarılı isyanına ev sahipliği yapan Haiti'den gelmesiyle, mirasları bile radikaldi.

Bunu düşündükçe daha çok hissediyorum Skor bir albümden çok, bir mağarada mükemmel bir şekilde korunmuş halde bulunan buluntu bir görüntü parçasıydı. Ruh, dans salonu, rap ve reggae'nin zengin bir karışımı, hiyeroglifler kadar zamansız görünüyor. Albüm kapak resmi, üç Fugee'nin yüzlerini bir Blaxploitation filminin yıldızları gibi gösteriyor ve kaydın kendisi bir film formatını takip ediyor, hatta Kool DJ Red tarafından neşeyle ve boğuk bir sesle seslendirilen bir kredi sekansı ile açılıp kapanıyor. Uyarmak.

t ağrı minik masa konserleri

Bu anlık klasik, Fugees'in son albümüydü ve bazıları kısa kariyerlerinden yakınsa da, daha ne kadar ileri gidebileceklerini sormaya değer. Birçok hesaba göre, kişilikleri yalnızca en kısa süre için mükemmel bir dengede olmaya mahkumdu. Yine de ne kişiliklerdi: Hayalperest Wyclef; Lauryn, savaşçı; Pras, koruyucu. Ve sahip oldukları beceriler; sözlerinin aldatıcı sadeliği ile kutsanmış Aesop'un Masalları ve Lauryn'in akışı o kadar zarif ki, görünüşe göre Mercedes-Benz tarafından tasarlanmış. Hill'in ustaca şarkı söylemesi, Fugee'leri stratosfere gönderdi ve grubunun, aynı notaları vuramadığı rakip rap ekiplerinin ulaşamayacağı kadar uzağa uçmasına izin verdi. Aynı zamanda mırıldanabilen MC'nin her yerde bulunmasından on yıllar önce, aynı sette Nina Simone ve Rakim'in büyüklüğünü kanalize edebilirdi.

Bir şey olursa, Lauryn Hill hala biraz küçümseniyor. Yirmi beş yıl sonra, hip-hop hala vokal sunumunun tüm alanlarında başarılı bir sanatçı görmedi. Bu kadar sinematik bir albümün olması ironik. Skor ilk solo kaydı için sadece bir fragman olacaktı, Lauryn Hill'in Yanlış Eğitimi aday olduğu 10 Grammy'den beşini kazandı. Hatta bir tanesinden daha iyi gitti Skor , bunu yapan ilk hip-hop albümü olan En İyi Albüm ödülünü talep etti.

Oysa gerçekte ikisi de Skor ne de yanlış eğitim sadece hip-hop albümleriydi. Dinleyicilerinin kulağına ulaştığı andan itibaren birer kültür eseriydiler. Tarihte bir barbeküyü, bir dans pistini ve bir devrimin ön saflarını süsleyebilecek başka birkaç kayıt var. Neredeyse hiç kimse, ezici bir şekilde ırkçı bir ortamda bir Siyah tarafından işitildiğinde, onlara sadece bir rahatlık hissi vermekle kalmayıp, onlara baskı yapanlara karşı üstünlük de verecektir. Bu o kadar bulaşıcı bir albümdü ki, arkadaşlarım ve ben onun skeçlerini satır satır biliyorduk. Günlük dilimizin öyle bir parçası haline geldi ki kuzenime sorardım, Günde kaç mikrofon kopyalıyoruz? ve anında cevap verirdi, Çok, para, diyelim ki, çok, çok, çok diyorum.

Geçenlerde, babamın en sevdiği şarkının Jimmy Cliff'in Hard Road to Travel şarkısı olduğu söylendi ve bu şarkı, baskı altında azim konusundaki mesajı onu Fu-Gee-La'nın manevi bir atası haline getiriyor. Bunu öğrenince, mülteci çocukların ailelerinden ne kadar büyük bir mücadele duygusu miras alabilecekleri beni çok etkiledi. Ayrıca, sırayla kaç sanatçının hak iddia edebileceği de beni etkiledi. Skor çalışmalarının atası olarak. Örneğin, 2000'lerin başlarından itibaren Kanadalı rapçi k-os'un -en önemlisi, şarkısı Superstarr Pt. Sıfır - Fugees'in olağanüstü ikinci LP'sini düşünmeden. Fransız ikili Les Nubians onları büyük bir etki olarak gösterdi. Hill'in zengin bir şekilde içe dönük yazıları, ruh ve konuşmanın zorlayıcı karışımı onları beş Grammy adaylığına götüren Floetry gibi eylemler için daha fazla alan yarattı. Daha yakın zamanlarda, Alman rap grubu BSMG, güneşte yer (A Place in the Sun), aynı büyük konuları ele alan bir 2017 başyapıtı. Skor —polis vahşeti, sömürgecilik, Siyahların kurtuluşu—benzer şekilde heyecan verici bir enerjiyle.

Yaratılışından yirmi beş yıl sonra, bundan hiç olmadığı kadar eminim. Skor şaşırtıcı bir siyasi açıklamadır. Yine de bence en büyük başarısı, Bob Marley günlerinden beri nadiren görülen bir şekilde zihni ve bel çizgisini birleştirme yeteneğidir; ve büyüleyici neşe ve ağıt karışımıyla, devrim arzusunu, aksi halde isteksiz ruhlarımızın sınırlarının ötesine kaçırmak için.